ในห้วงมนตรา (Time of Illusion)

เขาคือคนที่ถูกชะตาลิขิตให้โหดร้ายและพ่ายแพ้ ส่วนเธอคือคนที่หลุดเข้าไปในนิยายเรื่องนั้นแล้วดันเป็นภรรยาเขาด้วยเนี่ยสิ!“...และนามของเขาจะถูกจารึกไว้ ว่าเป็นผู้ทำลายราชวงค์เการพด้วยเพลิงริษยาของเขาเอง

นามของวีรบุรุษในทุ่งกุรุเกษตรจะถูกเล่าขานเพื่อสรรเสริญ

ทว่านามของเขาจะถูกเล่าขาน...เพื่อหยามเหยียด...ตลอดกาล”

เธอเคยคิดว่าคนที่จะกลายเป็นภรรยาของ ‘ทุรโยธน์’ ตัวร้ายที่สุดของเรื่อง ‘มหาภารตะ’ จะต้องโคตรของโคตรโชคร้าย

ใครจะรู้ว่าวันหนึ่งเธอจะตื่นขึ้นมา...แล้วกลายเป็นคนโชคร้ายในวันนั้น!

ตัวร้ายก็คือตัวร้าย เขาไม่ได้ต่างไปจากเรื่องเล่าขานเลยสักนิด

ไม่ว่ายังไงเธอจะไม่ยอมลงหลุมไปกับหมอนี่แหง!

ทว่าใครจะรู้...ถึงเหตุการณ์ที่มิเคยจารจด

ต่อให้เขาจะร้ายกาจต่อใครเพียงใด แต่กับสหาย น้องชายน้องสาว บิดามารดา เขาอ่อนโยนด้วยมากที่สุด

กับภรรยาอย่างเธอ...ยิ่งอ่อนหวานกว่าผู้ใด

หากแต่ปลายทางสุดท้ายคือความตายรอเบื้องหน้า

เธอ...จะเปลี่ยนชะตากรรมที่ถูกกำหนดไว้แล้วได้หรือไม่?

.....................

เมื่อก่อนเคยอ่าน "มหากาพย์มหาภารตะ" มาหลายฉบับเหมือนกันค่ะ

เป็นเรื่องที่เราชอบมากๆ เลย และทุกครั้งที่อ่าน นอกจากจะพยายามทำความเข้าใจกับความเทาๆ ของเรื่องทั้งหมด (ซึ่งเพราะความเทานี่แหละ เรื่องนี้ถึงกลายเป็นมหากาพย์ที่โคตรคลาสสิคเลย) ทุกครั้งที่อ่านก็จะได้แง่มุมใหม่เพิ่มขึ้นมาเสมอ 

แต่ตัวละครที่เรากลับชอบมากที่สุดเป็นอันดับ 2 รองจากท่านปู่ภีษมะ ก็คือทุรโยธน์ค่ะ

สำหรับเรา ทุรโยธน์นี่แหละคือโคตรจะเป็นมนุษย์ปกติที่สุดแล้ว เป็นมนุษย์ชนิดนิสัยไม่ดีด้วย 

แต่พออ่านไปดีๆ อาจจะเรียกได้ว่าทุรโยธน์เป็นคนที่ "หัวก้าวหน้า" ในยุคของตัวเองเลยล่ะค่ะ

ในยุคที่ความถูกต้องยังตัดสินจากระบบวรรณะ การถูกสาปเป็นเรื่องปกติธรรมดา การให้พรก็ดูเหมือนจะเป็นของขวัญสำหรับคนที่ทำดี (ถูกใจเทพเจ้า) มากกว่าจะ "ดี" ในสายตาของเรายุคหลังๆ 

เลยอยากทำความรู้จักกับเขามานานแล้วค่ะ

ยิ่งวันก่อนไปเจอซีรี่ส์นี้เลย...อาณาจักรแห่งธรรม (Dharmakshetra) นี่ยิ่งกรี๊ดเลย กรี๊ดทุรโยธน์กับกรรณะในเรื่อง (ผิด!) จริงๆ นะ คือมันปริ่มมาก นี่อยากไปหางานเมืองนอกอ่านเลย เสียแต่ติดงานอยู่ เดี๋ยวมีโอกาส เราน่าจะได้ตีความตัวละครตัวนี้ให้ลึกขึ้นมากกว่านี้ค่ะ